Vandaag is dan de laatste dag aangebroken voor de therapie. We hebben twee mooie weken gehad en Victor is weer een stukje gegroeid in zijn ontwikkeling. Hij straalt gewoon helemaal. Vanmorgen gaf hij wel aan dat hij wilde blijven. Helaas, Victor, dat willen papa en mama ook wel. We hebben nog wat met Victor gepraat dat hij het fantastisch gedaan heeft en we gaan kijken of we volgend jaar weer terug kunnen. Het belangrijkste voor deze dag is om vooral veel plezier te maken en te genieten van de dag. Dat zou Victor zeker gaan doen.
Op het Sea Aquarium heeft Victor vooraf nog wat tegen Mandy en Marit gezegd via de letterkaart.
- Ik heb veel plezier gehad
- En ik kom er wel
Daar waren we toch eigenlijk wel een beetje stil van.
Voor de rest volgde de therapie zijn normale ritme. Victor ging weer voor 30 minuten op de wal aan de slag en daarna was het tijd voor in het water. Na afloop van de watersessie hebben we stilgestaan met Mandy bij alles wat Victor de afgelopen twee weken heeft laten zien en hoe we dit thuis weer verder willen oppakken in ons thuisonderwijsprogramma. Daarna kregen we weer een prachtige DVD, met nieuwe muziek dit keer en een aantal foto’s op CD-Rom gemaakt door het CDTC. Hieronder staat een kleine selectie van deze foto’s.
Als eerste natuurlijk Victor, helemaal in zijn element met Papito.
En hieronder zie je hoe Hermi, Veronique en ik elke dag zaten te kijken. Ik denk dat ik inderdaad ongeveer de helft van de therapie door de lens van de camera heb gezien. En Veronique vond alles best als ze maar op tijd een koekje of een beker limonade kreeg.
Kijkend naar het team hadden we natuurlijk Papito met zijn trainster Sonya. Het is gewoon fantastisch om te zien hoe trainers en dolfijnen op elkaar afgestemd zijn en met elkaar werken. Hier krijgt Papito een hand van Sonya.
Zoals gezegd kwam Marco, de hoofdtherapeut, gisteren een praatje maken op de haaienbrug. Ondanks dat we over serieuze onderwerpen praten, hebben we ook heel veel lol, zoals je kunt zien.
En dan hebben we natuurlijk nog Mandy en Marit, die heel hard met Victor gewerkt hebben deze week. Voor Marit was Victor haar eerste therapiekindje. Ze loopt haar stage nog de komende zes maanden, maar ze vond Victor nu al een mannetje om nooit te vergeten. Let even goed op onderstaande foto. Je ziet Mandy en Marit in actie op het dok met Victor, terwijl Papito even laag over komt vliegen. Het zal wel gaan regenen vandaag, de dolfijnen vliegen laag……
En als laatste hebben we nog een mooie portret foto van Victor. Je kunt goed zien hoe serieus en gedreven hij in de camera kijkt.
Tsja, en dan is het tijd voor het grote afscheid. We hebben iedereen weer even aan de borst gedrukt. We kwamen maar moeizaam weg. Telkens kwamen we wel weer iemand tegen, die we gedag wilden zeggen. Uiteindelijk toch maar naar huis, waar ik ’s middags nog met Victor gezwommen heb. Morgen de allerlaatste dag, Dan worden we rond 1500 uur opgehaald en naar het vliegveld gebracht.
Het waren weer twee fantastische weken, waarin we veel geleerd hebben en Victor veel heeft laten zien. Dit ondanks het feit dat hij in de eerste week toch een forse teleurstelling te verwerken kreeg. We zijn lekker uitgerust en kunnen er weer met frisse moed tegenaan.
Op het Sea Aquarium heeft Victor vooraf nog wat tegen Mandy en Marit gezegd via de letterkaart.
- Ik heb veel plezier gehad
- En ik kom er wel
Daar waren we toch eigenlijk wel een beetje stil van.
Voor de rest volgde de therapie zijn normale ritme. Victor ging weer voor 30 minuten op de wal aan de slag en daarna was het tijd voor in het water. Na afloop van de watersessie hebben we stilgestaan met Mandy bij alles wat Victor de afgelopen twee weken heeft laten zien en hoe we dit thuis weer verder willen oppakken in ons thuisonderwijsprogramma. Daarna kregen we weer een prachtige DVD, met nieuwe muziek dit keer en een aantal foto’s op CD-Rom gemaakt door het CDTC. Hieronder staat een kleine selectie van deze foto’s.
Als eerste natuurlijk Victor, helemaal in zijn element met Papito.
En hieronder zie je hoe Hermi, Veronique en ik elke dag zaten te kijken. Ik denk dat ik inderdaad ongeveer de helft van de therapie door de lens van de camera heb gezien. En Veronique vond alles best als ze maar op tijd een koekje of een beker limonade kreeg.
Kijkend naar het team hadden we natuurlijk Papito met zijn trainster Sonya. Het is gewoon fantastisch om te zien hoe trainers en dolfijnen op elkaar afgestemd zijn en met elkaar werken. Hier krijgt Papito een hand van Sonya.
Zoals gezegd kwam Marco, de hoofdtherapeut, gisteren een praatje maken op de haaienbrug. Ondanks dat we over serieuze onderwerpen praten, hebben we ook heel veel lol, zoals je kunt zien.
En dan hebben we natuurlijk nog Mandy en Marit, die heel hard met Victor gewerkt hebben deze week. Voor Marit was Victor haar eerste therapiekindje. Ze loopt haar stage nog de komende zes maanden, maar ze vond Victor nu al een mannetje om nooit te vergeten. Let even goed op onderstaande foto. Je ziet Mandy en Marit in actie op het dok met Victor, terwijl Papito even laag over komt vliegen. Het zal wel gaan regenen vandaag, de dolfijnen vliegen laag……
En als laatste hebben we nog een mooie portret foto van Victor. Je kunt goed zien hoe serieus en gedreven hij in de camera kijkt.
Tsja, en dan is het tijd voor het grote afscheid. We hebben iedereen weer even aan de borst gedrukt. We kwamen maar moeizaam weg. Telkens kwamen we wel weer iemand tegen, die we gedag wilden zeggen. Uiteindelijk toch maar naar huis, waar ik ’s middags nog met Victor gezwommen heb. Morgen de allerlaatste dag, Dan worden we rond 1500 uur opgehaald en naar het vliegveld gebracht.
Het waren weer twee fantastische weken, waarin we veel geleerd hebben en Victor veel heeft laten zien. Dit ondanks het feit dat hij in de eerste week toch een forse teleurstelling te verwerken kreeg. We zijn lekker uitgerust en kunnen er weer met frisse moed tegenaan.
