woensdag 18 februari 2009

Dag 3: It is a good day for dolphin therapy

De derde dag is aangebroken. We beginnen een beetje in het ritme te komen. Opstaan, ontbijten en op ons gemak klaarmaken voor de therapie. Ondanks de weersverwachting van 65% kans op neerslag bleef het redelijk droog. Wat heet, we hebben gewoon een prachtige dag. Eigenlijk een dag zoals we die vorig jaar zoveel hebben meegemaakt. Rond 1015 uur zijn we op het Sea Aquarium. Victor wil graag nog even de mooie vissen bekijken voor de therapie begint. Opeens komt er een medewerker van het Sea Aquarium op ons af en zegt dat de dolfijnshow zo gaat beginnen. We moeten lachen en vertellen hem dat Victor zo zijn eigen show gaat krijgen bij de therapie.

Om 1030 komen Mandy en Marit naar buiten om Victor te halen. Victor ziet ons niet meer staan en gaat naar binnen. We kletsen wat met de Nederlandse mensen die we gisteren ontmoet hebben. Zij doen nu voor de vijfde keer therapie met hun zoon. Steeds weer kwam er een effect.

Dan komt Victor naar buiten. Hij is klaar met zijn binnensessie en mag naar het dok. Van Mandy en Marit moet hij goed meehelpen met spullen dragen, dit gaat steeds beter.


Vervolgens lopen Victor, Mandy en Marit door naar het dok. Dat is ook het moment waarop wij naar de haaiensteiger kunnen om de therapiesessie te zien. Dit heet de haaiensteiger omdat er beneden, tussen de twee therapiebassins een vak is waarin een stel flinke verpleegsterhaaien zwemmen. Gelukkig is dit vak met dubbel hekwerk afgezet, maar het blijft een raar gezicht.

Hier zie je Hermi en Veronique zitten op de haaiensteiger. We hebben Veronique met haar rug naar de zon gezet om verbranden te voorkomen. Zo kan Veronique de sessie in het andere therapiebassin zien.


Als Victor eenmaal op het dok is wordt natuurlijk Papito als eerste begroet. Victor mag hem aaien en doet een spelletje met Mandy en Papito wie het hardste spetteren. Uiteraard wint Papito.


Leuk detail is dat er weer een oude bekende van Victor op het dok is bijgekomen. Gernanda is vandaag de dolfijntrainster van Papito. Vorige jaar heeft Gernanda ook veel met Victor gewerkt samen met Papito en Nemo.

In het water moet Victor vervolgens allerlei oefeningen en opdrachten met Papito doen. Hij komt ook regelmatig even langs gezwommen om te laten zien wat hij allemaal kan. Hij moet Papito een handje geven.


Uiteraard weer lekker samen spetteren


En Victor laat Papito een bal apporteren.


Tijdens een van de twee doksessies, viel ons op dat Mandy opeens een groot stop teken in haar handen had. In de na-evaluatie verteld ze dat ze gewerkt hebben om Victor te leren dat hij kenbaar kan maken als hij iets niet wil. Dit kan hij doen door het gebaar stop te gebruiken. Dit werd in het eerste half uur op de wal geoefend, door een soort van stoelendans. Waarbij of Victor of Mandy of Marit met de stop kaart aan kon geven wanneer het dansen zou stoppen. Daarna werd dit stop teken meer in de hele therapie verweven. Dit was een van onze behandeldoelen om Victor wat weerbaarder te maken ten opzichte van andere kinderen.

Het grote verschil met alle voorgaande sessies is dat Victor erg geconcentreerd werkt en zich helemaal focused op Papito. Hij heeft wel oog voor zijn omgeving, maar keert zelf terug naar hetgeen hij mee bezig was. Dit is een verandering die we hier zien, terwijl hij in Nederland nog vaak vluchtig gedrag kon laten zien.

’s Middags hebben we het rustig aan gedaan, de was gedraaid en boodschappen gehaald. Victor laait de boodschappen goed mee in de kar. Veel meer eigen initiatief en dolgelukkig dat hij mee kan helpen. Komt het misschien toch nog goed voor Hermi.

’s Avonds iedereen weer op tijd naar bed. We hebben Victor en Veronique flink met anti-muggen spray ingesmeerd. Victor is de afgelopen nachten flink gestoken, dus hopelijk werkt het voor hem.