Om 1000 uur zou de dag beginnen. Mandy kwam ons halen samen met Marit een stagiaire. Terwijl Marit Victor alvast meenam spraken Hermi en ik met Mandy over alles wat er het afgelopen jaar gebeurd is sinds we uit Curacao vertrokken. Ze was vooral benieuwd naar all activiteiten die we ontplooid hadden en hoe Victor hierop gereageerd had. Uiteraard hebben we doelen van de komende twee weken besproken, waarbij naast praten en werken met de Alphasmart ook het verbeteren van concentratievermogen als doel werd vermeld.
Er is ook op het CDTC het nodige veranderd. Na de dood van dolfijn Nemo, is er een nieuwe dolfijn bijgekomen Lina. Dit was echter niet de enige verandering. Ze hebben de groep dolfijnen meer gemengd met de dolfijnen van de Dolphin Academy buiten de therapie uren. Dit om een betere groepssamenhang te creëren. Dat betekende wel dat Papito in een bassin aan de andere kant van de haaiensteiger zwom. Geen probleem, we hebben zo een nog beter zicht op de therapie. Alleen staan we vol in de zon te kijken. Goed insmeren dus.
Na de anamnese met Mandy, krijgen wij van Henriette, de office manager, nog uitleg voor de komende weken. Dit gebeurt deels in het Duits en deels in het Nederlands. Het is goed om iedereen weer eens te zien.
Ondertussen is Victor aan zijn therapie begonnen. Eerst binnen, daarna naar buiten.
Terwijl we ons installeren op de haaiensteiger, laat Papito al met een paar mooie sprongen zien dat hij er zin in heeft. Dan komt Victor samen met Mandy en Marit aangelopen. Ook hij heeft er zin in.
Eerst komt Papito hem begroeten op het dok. Hij lijkt te zeggen:”Zo jongen ben je daar weer?” En als we het later aan Victor vragen is dat ook zo.
Dan begroetten Victor en Papito elkaar door tegelijkertijd met hun benen/staart in het water te spetteren.
Ook in het water gaat het meteen weer als vertrouwd. Victor gaat met veel energie tekeer, dit is het moment waarop hij zolang heeft gewacht. Later krijgen we van Esther de hoofdtrainster dit ook te horen. Het viel haar op hoeveel plezier Victor uitstraalde tijdens zijn sessie.
Als Victor en Papito even later langs komen zwemmen, neemt zelfs Mandy haar petje voor hem af!
Tijdens de eerste sessie op het dok, zagen we dat Victor weinig geïnteresseerd was in de puzzel die Mandy hem voorhield. Papito was immers in het water en daar moest het gebeuren. Mandy vertelde ons na afloop dat ze dit haar ook opgevallen was. Victor kwam met volle overtuiging om te werken, maar dat moet je dan wel in het water met Papito doen en niet met een “suffe” puzzel. Ondanks dat viel haar op dat Victor het therapieritme, werken op het dok afgewisseld met werken met Papito, snel weer oppikte.
’s Middags is Victor onrustig. Eerst gaf hij aan dat hij zijn bed vandaag niet meer uitkomt, dan houd hij het nog geen 10 tellen vol. Na ongeveer uurtje vraagt Hermi aan hem wat er aan de hand is. Hermi neemt hem even apart met de letterkaart. Het blijkt dat Victor toch onzeker is. Hij geeft aan dat het misschien wel niet gaat lukken om in deze twee weken te leren praten. Hermi heeft hem gezegd dat hij zich voor ons niet hoeft te bewijzen, dat heeft hij al lang gedaan. Maar hij moet wel blijven oefenen en Papito gaat hem hierbij helpen.
Kortom een goede dag om mee te beginnen, even er weer in te komen en maar kijken wat er nog te gebeuren staat.
’s Avonds is er wederom een kat aan komen lopen, net als de vorige keer.
