Naast Mandy maakte we kennis met de nieuwe stagiaire, Peggy. Zij loopt voor 3 maanden stage en helpt Mandy in de therapie met Victor. Peggy is logopediste.
Tijdens de anamnese hebben we de ontwikkelingen van Victor het laatste jaar besproken en de doelen waaraan de komende tijd gewerkt gaat worden. We hebben het hier uiteraard ook met Victor over gehad. Hij had zelf aangegeven, dat hij aan zijn spraak en aan zijn zelfvertrouwen wilde werken. We hebben daaraan toegevoegd, dat we hem ook aan meer eigen initiatief nemen willen laten werken en wat meer durf krijgen.
Victor werd om 8:00 uur meegenomen door Mandy en Peggy voor het therapiegedeelte op de wal. Dit duurt een half uur en tijdens deze tijd wordt er middels conventionele therapie met hem gewerkt. Toen hij een half uurtje later naar buiten kwam had hij zijn kratje met spulletjes weer in de hand en moest die zelf naar het dok dragen. Heel goed Victor!
Daarna werd Victor omgekleed en mocht het water in met Mandy. Het was natuurlijk even wennen. Sowieso, omdat de laatste keer een jaar geleden was. Daarnaast had hij een nieuwe dolfijn. Mateo is een oudere mannetjes dolfijn dan Papito en zeer ervaren. Victor kon de avond van tevoren maar moeilijk slapen. Toen we het aan hem vroegen, vertelde hij dat hij het spannend vond om met een andere dolfijn te werken dan Papito. We waren dus benieuwd hoe de samenwerking tussen Victor en Mateo zou gaan.
Nou, aan enthousiasme geen gebrek.
Al snel had Victor de slag weer te pakken en zijn kreten van plezier klonken over het water. Wat opviel was dat Mateo een meer evenwichtige dolfijn is dan Papito. Je ziet dat aan de manier waarop Mateo rond Victor zwemt. Tijdens de sessie met Papito gingen ze samen als twee kwajongens te keer. Mateo is rustiger en meer zijn mentor. Hij blijft heel dicht tegen Victor aanliggen en zo zwemmen ze rustig hun rondjes. Adembenemend om te zien. Het was alsof Mateo zoiets had van: “kom maar jongen. Ik weet dat je graag wil, maar eerst een beetje rust en dan ga ik je wat leren.”
Dat Mateo ook te keer kan gaan, laat de volgende foto wel zien. Allemaal spetteren en Mateo doet natuurlijk volop mee.
Ondertussen stonden wij op de haaienbrug toe te kijken. De verpleegsterhaaien zwemmen er nog steeds, alleen zijn het er wat minder dan de voorgaande jaren. Op de brug maakten we kennis met de ouders van Marlou. Hun kindje heeft een stofwisselingsziekte en zij waren hier ook voor de derde keer.
Veronique vermaakte zich prima. Zij is even met oma een grote ijsco gaan halen, die uiteindelijk half gesmolten in de prullenbak belandde.
Aan het eind van de sessie mocht Mateo natuurlijk laten zien hoe hij kan springen en met mijn nieuwe spiegelreflexcamera kon ik die prachtig vastleggen.
’s Middags hebben Veronique en Victor een dutje gedaan en na het eten zijn we nog even naar het strand gegaan. Hier hebben we nog lekker gezwommen. Veronique was weer even op stap met een vriendinnetje, Floor, dat ze hier is tegengekomen. Hier zie je beide dames onder een palm boom.
’s Avonds was het vroeg naar bed. Morgen om 8:00 uur gaan we weer.
