De family swim is een vast programma onderdeel van de therapie. Het is bedoeld om ouders en broertjes of zusjes het zwemmen met dolfijnen te laten ervaren. Dat Veronique ’s ochtends met Ricarda mee mocht voor een sessie had een andere oorzaak. Ricarda is in opleiding tot dolfijntherapeute en om dit leren wil zij met broertjes en zusjes werken.
Waar te beginnen?
Ik ben begonnen bij Veronique. Gisteren was ze in een ‘nee’-stemming, zoals je van een kind van 2,5 mag verwachten. Maar ’s ochtends was het meteen goed. Ze liep dapper mee naar het CDTC en toen Ricarda kwam om haar op te halen, gaf ze haar meteen een dikke knuffel. Vader en moeder waren vergeten en Veronique liep samen met Ricarda naar het omkleed gedeelte.
Ondertussen was Victor ook voor zijn therapie verschenen en moesten we onze aandacht verdelen. We hebben met zijn allen het begin bij Veronique gezien en toen is Hermi bij Victor gaan kijken.
Om en lang verhaal kort te maken. Veronique vond het fantastisch. Zij zwom lekker haar rondje met Chabelita, de therapiedolfijn, en aaide en knuffelde dat het een lieve lust was.
Terug naar Victor, om 8:00 uur hebben we een gesprek met Heike, de logopediste, gehad. Hermi heeft met haar uitgebreid gesproken over Prompt logopedie, welke grepen zij toepast. Heike herkende de tekeningen die Hermi had meegenomen. Alleen een aantal klanken kende ze niet, omdat die in het Duits niet voorkomen. Als aanvulling op Prompt had zij nog een methode, waarbij klanken met handgebaren verduidelijkt worden. Het werd een goede uitwisseling van kennis en we hebben weer wat dingen geleerd die we in ons thuisprogramma voor Victor mee kunnen nemen.
Toen ik op de haaienbrug aankwam, zat Victor net op het dok. Hij ging het water in en was zichtbaar blij dat ik op de brug stond. Naderhand heb ik het Victor ook gevraagd en hij bevestigde dat hij het wel leuk vond voor Veronique, maar wilde eigenlijk dat we de hele tijd naar hem stonden te kijken.
Victor deed goed zijn best tijdens de therapie. Hij heeft hard gewerkt met name aan zijn fijne motoriek. Dit is iets waaraan we ook willen werken deze weken. In de nabespreking met Mandy vertelde zij ook, dat hier hard aan gewerkt was en Victor erg graag mee wilde doen.
Terug naar huis en snel Veronique naar bed gedaan. Zij was erg moe, maar ze mocht vanmiddag weer mee in de family swim en dat wilde we haar niet ontnemen. Victor was ook moe, maar wilde niet slapen.
Om 13:15 uur begon de family swim. Heike zou met ons meegaan en Veronique meenemen. Zij stal hier wel weer de show. Mateo is namelijk een enorme kindervriend. Ik mocht als eerste in het water en heb een paar rondjes met Mateo gezwommen. Het viel mij op, dat Mateo echt een grote dolfijn is vergeleken met Papito. Vreselijk indrukwekkend om Mateo zo langs te zien en voelen komen. Daarna heeft oma een paar rondjes gezwommen, maar toen Veronique in het water kwam was het gebeurd. Esther, de hoofdtrainster, zei al: “Mateo is verliefd.” En dat klopte. Mateo zocht steeds Veronique op en we moesten steeds aanhaken bij hun om ook een rondje te zwemmen.
Na een klein uurtje liet Mateo nog een paar mooie sprongen zien en toen was het voorbij. Iedereen is nog steeds vol van de afgelopen dag, die in het teken van dolfijnen stond.
Morgen gaan we weer verder. Na de sessie van Victor hebben we een gesprek met Nicole, de psychologe van het CDTC. Zij heeft een speciale plaats bij ons. In het eerste jaar heeft Nicole ons in contact gebracht met ouders die ook een thuisprogramma draaiden. Zij heeft ons ook tips gegeven waar we begeleiders van Victor op moesten selecteren. Nicole heeft ons vorig jaar aangezet om ons thuisprogramma voor Victor te delen met anderen en mede daarom hebben we dit jaar stichting victor opgericht.
Ik zal volgend jaar wel een boek geschreven hebben.
