donderdag 18 maart 2010

Dag 8: Dolfijntherapie op de helft

Het was vandaag in het begin een beetje bewolkt. We zitten nu op dag 8 van onze trip en dat betekent dat we op de helft zitten. Dit geldt niet voor de therapie, want we zitten nog steeds in de eerste week. We zitten allemaal nu in het ritme van 6:00 uur op, douchen, ontbijten en naar het CDTC.

We liepen wat eerder richting haaienbrug en zo zagen we Victor op het dok arriveren. Mateo trakteerde ons op een paar mooie sprongen voordat de therapie begon. Mateo begon meteen met knuffelen toen Victor in het water kwam om hem gerust te stellen. Mateo had wat goed te maken, want Victor was een beetje gepikeerd over het feit dat hij zoveel aandacht voor Veronique had tijdens de family swim. Mateo is zijn dolfijn.


In de voorbereiding is veel gewerkt aan fijne motoriek. Hij moest pictogrammen uitkiezen waar hij later met Mateo mee wilde werken. Dit begon met een aantal grote pictogrammen. Daarna moest hij dezelfde beelden bij een serie kleinere picto’s aanwijzen. De grote pictogrammen werden dan op een magneetbord geplakt een meegenomen naar het dok. Hier kan Victor dan tijdens zijn therapie uit kiezen.


Als een van de eerste picto’s koos hij om Mateo te laten zingen. Sinds de eerste keer dolfijntherapie drukt Victor vaak op iedereen’s neus om hem zo uit te dagen een dolfijn na te doen:” ie ie ie ie.” Mateo maakt een donkerder geluid wat Victor fantastisch vindt. Het enige wat hij moet doen is met zijn vingers in de vorm van een “v” te zwaaien. Zodra Mateo begon met klepperen, kraaide Victor het uit van pret.


En zo heeft Victor de hele therapie hard doorgewerkt. Tijdens de sessies op het dok wordt er weer veel aan de mondmotoriek van Victor gewerkt. Ondertussen wordt Mateo bezig gehouden. Dit keer lieten ze Mateo op zijn staart weglopen van het dok. Eerst ruggelings naar achteren en later ook vooruit. Dit geeft een vreselijk grappig plaatje. Op de achtergrond zie je Victor kijken naar Mateo.


Na afloop van de sessie hebben we ons gesprek met Nicole, de psychologe, gehad. Zij was benieuwd hoe wij gevaren waren het afgelopen jaar en daarover hebben we veel te vertellen. Daarna kregen we nog een aantal praktische tips over hoe we met Victor om kunnen gaan. Zijn gedrag blijft een aandachtspunt. Gisteren beschreef ik hoe Nicole ons elk jaar weer op ideeën bracht. Nu zag ze ons wel een keer een televisieprogramma gaan doen….. Laten we eerst ons eigen thuisprogramma en stichting victor maar verder vorm geven. Dan zien we daarna wel verder.

’s Middags hebben we lekker op het strand gezeten, want we zitten niet voor niets op Curacao.