Het is zondagochtend en vandaag staat de family swim op het programma. Vandaag zijn de rollen even omgedraaid. De gelegenheid wordt gegeven aan het gezin om een keer met de therapiedolfijn te zwemmen. Victor zit op de kant. Het doel van de family swim is ook precies wat het omschrijft. De meegereisde familie kan zelf ervaren hoe het is om met de dolfijnen te zwemmen. Hierdoor is het voor ouders, broertjes en zusjes makkelijker om ervaringen te delen met hun therapiekinderen. Dat Victor het leuk vindt, kan ik me nog van een eerdere family swim herinneren. Op de vraag aan hem hoe hij het vond om zijn ouders zo in het water te zien met zijn dolfijn, was zijn droge antwoord dat hij het wel amusant vond om ons zo te zien klungelen….
Maar goed, om 845 uur werden we opgehaald door Marco, die ons zou begeleiden tijdens de familyswim. Hij zou Veronique onder zijn hoede nemen. Hermi en ik moeten onszelf maar redden. Om het gezelschap compleet te maken zat Esther, de hoofddolfijntrainster, zelf op het dok.
Het werd een hele leuke swim. Marco nam Veronique mee naar Mateo om te kijken of die vandaag wilde werken. Mateo week bijna geen moment van Veronique’s zijde. Hermi en ik mochten met zowel Papito als Chabelita zwemmen. Wat een geluk zwemmen met twee dolfijnen. Het gevoel is echt adembenemend als je met één dolfijn zwemt en dat er dan van beneden nog eentje bij komt. Om de beurt zwommen Hermi en ik een rondje en als we even een andere kant op zwommen volgden Papito en Chabelita. Ondertussen deden ze alle kunstjes die ze ook tijdens therapie lieten zien. Zingen, springen, dansen, kusjes geven, etc.
Dit moet zo goed voelen voor Victor. Ik kan me goed voorstellen hoe belonend dit werkt voor kinderen om zo hun best te doen. De dolfijnen geven veel energie terug.
Aan het eind van de sessie werd het tijd voor een groepsfoto. Veronique was samen met Mateo en Marco onze kant opgekomen en werd tussen Hermi en mij ingezet. Daarna werden Papito en Chabelita naast Hermi aan de ene kant en mijzelf aan de andere kant gepositioneerd. Snel de fotograaf roepen en lachen maar. Het resultaat is een foto met veel dolfijnen. Prachtig, tot slot lieten alle dolfijnen nog mooie sprongen zien en toen was het voorbij. Victor had ook genoten vanaf de kant.
Morgen gaat de normale therapie weer verder.
