Pablo Papito

Het is vandaag maandag en weer een gewone therapiedag. Nou ja, gewoon. We zitten nog na te genieten van onze family swim en we beginnen een beetje in de swing te komen van het eiland en de therapie. Van het eiland? Jazeker, want hier gebeurt niet zoveel en wat er gebeurt gaat op het tempo van het eiland. De therapie gaat als clock work en het belangrijkste voor ons is om ’s middags niet teveel met Victor te ondernemen, zodat hij de volgende dag weer fris aan de start kan staan.

Eén van de zaken waar Victor hard aan werkt is het zelfstandig typen op zijn letterbord. Dit is een houten plank met daarop een toetsenbord nagetekend en gevormd. Robin, één van zijn vaste begeleiders thuis, heeft dat ooit voor hem gemaakt omdat typen op een laptop of pc te moeilijk was. Victor vertelt hierop hele verhalen aan ons, waarbij we hem ondersteuning geven aan zijn pols of elleboog. Ik wil hieronder een stukje van zijn gesprek met Hermi weergeven.

H: Hoe was het vandaag met de dolfijnen?
V: Goed en Leuk

H: Hoe vinden de dolfijnen het dat jij er bent?
V: Leuk en we maken veel lol.

H: Wat vindt jij van de dolfijnen?
V: Ze brengen mij vertrouwen
Zij hebben mijn leven veranderd
Zij hebben geen woorden nodig om te weten wat ik denk of voel.
Ik ben net als zij.

H: Hoe zijn zij en jij dan?
V: Zij zijn oprecht en puur en maken de wereld mooier en dat wil ik ook.

H: Maar dat doe je ook!
V: Ik doe mijn best, maar er is nog veel werk te doen.

H: Wil je nog iets zeggen?
V: Nee, ik wil naar de zee. Daar voel ik mij goed en ben ik bij mijn dolfijnen.

Vandaag had Veronique geen zusjesprogramma en mocht mee naar het dok. Steffi kwam haar ophalen, nadat zij zichzelf en Victor had omgekleed.

Eenmaal op het dok mocht Veronique meehelpen met Jessica en de dolfijntrainster. Dit keer gingen ze iets moois voor Victor maken.

De afgelopen jaren hebben ze Papito geleerd om te schilderen. Op een klembord werd een A-4tje bevestigd en er kwamen grote penselen en potten verf op het dok. Onder toeziend oog van Victor en Veronique schilderde Papito mooie streken op het papier en na een paar kleuren ontstond er mooi impressionistisch schilderij. Zowel Victor als Veronique waren er erg trots op.

In de nabespreking kregen we te horen dat Victor weer eg hard en geconcentreerd heeft gewerkt. Hij wordt duidelijker in het woord stop zeggen en ook in het water is hij goed bij de les. Steffi merkt vooruitgang bij hem en dat is goed.

Na de therapie zijn we nog naar een dolfijnenpresentatie op de dolphin academy wezen kijken. ’s Middags hebben we het rustig aan gedaan om zowel Victor als Veronique rust te gunnen. Valentijn doet het goed en we genieten met volle teugen.