We hadden gedacht vandaag iets uit te kunnen slapen, maar het is net zo’n therapiedag als alle anderen. Vannacht was Veronique een beetje ziek geworden, maar die had zich tegen de ochtend toch weer goed hersteld. Morgenochtend staat voor ons de family swim ingepland om 845 uur. Dan mogen we, Hermi, Veronique en ik, ook met Papito gaan zwemmen. Daarna begint de therapie weer op maandag. Dus uitslapen zit er deze twee weken niet in. Het was rustiger op het dok dan de voorgaande dagen. De dolfijnentrainers en therapeuten waren wel aanwezig, maar een groot deel van de staf geniet van hun vrije weekend.
Voor Victor geldt hetzelfde als voorgaande dagen. Om 800 uur wordt hij opgehaald door Steffie en Jessica voor de therapie op het droge. Hij gaat vrolijk met de twee dames mee. Veronique heeft vandaag geen kids programma en blijft lekker bij ons. Als Veronique Victor ziet zwemmen, wil ze uiteraard ook in het water. Vorig jaar had ze het geluk om twee keer met Ricarda te mogen zwemmen, die toen nog in opleiding was. Nu heeft Ricarda een vol programma, dus dat zwemmen zit er niet meer in. Maar morgen kan ze wel meedoen met de family swim.
Victor mag weer werken met Papito en Chabelita en doet goed zijn best. Steffi werkt samen met Victor hard aan het maken van oogcontact. Regelmatig zie je haar nu met twee vingers naar haar ogen wijzen. Kijken Victor!, zie je haar roepen. Het lijkt een beetje op een scene vanuit een film van Robert de Niro, die ook zo met zijn vingers naar zijn ogen wees. Al had dat een andere betekenis.
Het was ons opgevallen, dat Victor de laatste dagen een beetje trekt of hinkt met zijn linkerbeen. Dit deed hij thuis ook al, maar het leek hier erger te worden. Wij dachten dat er iets aan de hand was met zijn linkervoet. Victor wijst hier ook wel eens naar. Met zoveel goede therapeuten hier op het CDTC kan het geen kwaad om eens te vragen of iemand er naar kan kijken. Zowel Matthias als Marco komen even kijken hoe Victor loopt en beiden concluderen dat het iets is met zijn heup. De vraag is nu wat het is en of er iets mee moet gebeuren. Marco legt uit dat de meest logische verklaring is dat zijn botten iets harder gegroeid zijn dan zijn spierweefsel en gewrichten. Dit komt vaker voor bij kinderen van zijn leeftijd. Normaal gesproken worden spieren en weefsel weer voldoende opgerekt door normaal spel, ravotten, voetballen of fietsen. Dit is een beetje anders bij Victor maar daarom nog geen man overboord. Even in de gaten blijven houden. Het zal zichzelf uiteindelijk herstellen. Toch handig zoveel expertise om je heen. De rest van vandaag doen we maar eens rustig aan. Het is per slot van rekening weekend en morgen is de family swim. Marco zal met ons meegaan en Veronique bij de hand nemen in het water. Het zal een leuke sessie worden, denk ik.
