Dag 10: Het is alweer de laatste dag…

Het is alweer de laatste dag…

Het is alweer de laatste dag. De tijd is hier werkelijk omgevlogen om maar eens een cliché uit de kast te halen. Terugkijkend op de afgelopen twee weken zijn we helemaal trots op wat Victor heeft laten zien. Het was even wennen aan een nieuwe dolfijn en een nieuwe therapeut. Maar de klik met Gerwin was vanaf de eerste dag goed.
 

Het is grappig om te zien aan welke doelen er uiteindelijk gewerkt is. Natuurlijk hopen we dat Victor een doorbraak krijgt qua spraak in Curacao. Maar dolfijnen kunnen ook geen wonderen verrichten en bovendien doen we daar thuis al heel veel aan. Hier bleek het leren vooral voorwaardenscheppend te zijn voor Victor’s sociale interactie met andere mensen. Waar liggen hun grenzen, hoe geven ze die aan en hoe leer ik die van mezelf kennen.
 

In de eerste week zijn vooral de grenzen van anderen aan bod gekomen, terwijl in de tweede week Victor voor zichzelf grensverleggend bezig is geweest met het Kayakken en van de brug afspringen. Het is mijn overtuiging dat de hele setting waarin de dolfijntherapie plaatsvindt hier aan bijdraagt. Victor heeft die grenzen kunnen verleggen doordat hij een stevige basis heeft gelegd in het water bij de dolfijnen. Ieder jaar is hij weer een stap verder gegroeid in zijn ontwikkeling. Wij zien het CDTC als een terugkerend punt voor zijn ontwikkeling. Hier kan Victor even zijn hoe hij zich voelt en wordt hij door iedereen onvoorwaardelijk gewaardeerd voor wie hij is. We kunnen als gezin het afgelopen jaar eens rustig evalueren en de plannen smeden voor het komende jaar. Want alhoewel Victor een flink eind gekomen is, we zijn er nog niet. We zoeken hier de kennis en expertise op van de therapeuten die altijd bereid zijn om ons advies te geven. En bovenal, het hele gezin heeft lol met Victor voorop.

Zo op de laatste dag, maak ik geen foto’s meer. Dan kan ik ook genieten van de watersessies van Victor. We hebben vandaag bij het afscheid weer een prachtige DVD meegekregen en vele foto’s die door het CDTC gemaakt zijn. Daarvan laat ik er hier een paar zien.

We hebben natuurlijk ook een paar onvergetelijke momenten deze periode meegemaakt. Victor die stoere jongens dingen wilde doen en vervolgens onder het scheerschuim naar buiten komt lopen. Maar ook het kayakvaren en het springen van de brug hebben een onvergetelijke indruk achtergelaten.
 

Tussen de foto’s van het CDTC staan ook een aantal foto’s van het werken op het dok. Normaal gesproken staan we letterlijk daar zover vanaf dat goed foto’s maken gewoon niet lukt. Maar de CDTC fotograven staan er bovenop. Zie hier ook de foto van Victor die met de verschillende letters aan de slag is.

Kortom, we hebben weer een fantastische twee weken op het eiland gehad. We zijn blij om iedereen hier weer even gezien te hebben en natuurlijk om te zien hoe Victor weer een belangrijke stap in de goede richting heeft gezet. Morgen vliegen we naar huis en dan zullen we het thuisprogramma voor Victor weer oppakken. Maar vanavond genieten we nog lang na.

Dag 9: En weer een grens verlegd!

Het is gelukkig al twee dagen een beetje koeler dan toen we aankwamen. Victor heeft gisteren en deze ochtend de hele dag trots rondgelopen van zijn kayakavontuur en dat mag ook. In vele opzichten is Victor bezig zijn grenzen te verleggen. Natuurlijk zijn we hier naartoe gekomen om hem te helpen in zijn ontwikkeling en te kijken of we zijn spraak kunnen verbeteren. Dat is iets waar de afgelopen keren heel hard aan gewerkt is.
Maar er zijn nog zoveel andere zaken waaraan we moeten werken met Victor. Gerwin onderkende dat vrij snel door Victor te wijzen op de persoonlijke grenzen van mensen en dat die per persoon en zelfs per dolfijn kunnen verschillen. Victor is ook bezig zijn eigen grenzen te verleggen. Het feit dat hij gisteren en eergisteren in een kayak heeft gevaren is een enorme stap vooruit voor hem, die altijd twijfel heeft gehad met zijn motoriek en zelfvertrouwen om ermee om te gaan. Victor wil eigenlijk altijd graag vaste grond onder zijn voeten. Hij heeft stevigheid nodig. Maar nu is hij bereid geweest om het diepe in te springen.
Gisteren en eergisteren deed hij dit figuurlijk, vandaag heeft hij het letterlijk gedaan. Het was even afwachten of Victor het daadwerkelijk zou doen, maar vandaag is hij samen met Jo-Anne van een brug gesprongen. Petje af voor Victor die zo grensverleggend bezig is! Maar goed, ’s ochtends kwam Gerwin hem ophalen en liet al merken dat hij naar de brug wilde gaan. In tegenstelling tot gisteren kreeg Jo-Anne nu wel een wetsuit aan. En nadat ze alle drie waren omgekleed, stonden ze even later boven op de brug.

Oei, dat is wel hoog. Gerwin vertelde achteraf dat ze nog een paar keer aan Victor gevraagd hadden of hij het echt wel wilde doen. Maar hoe spannend Victor het ook vond, hij wilde het proberen. Wij staan op een afstand te kijken en dan opeens is Gerwin weg. Hij ligt al in het water. Nu Victor en Jo-Anne nog.

En dan zie ik ze springen. Samen hand in hand. De brug is leeg en we weten natuurlijk niet wat er nu verder gebeurd. Een foto heb ik ook niet en een foto van een lege brug vind ik niet interessant. Gelukkig is de sprong ook op video vastgelegd door het CDTC en kregen we die nog even te zien. Magnifiek! Het bleef bij één keer springen en toen zat de voorbereiding er weer op. Als beloning mocht hij nu gaan werken met Dee Dee. Die lag al samen met Li-Na te wachten om de therapie te beginnen. Hoe heerlijk moet dat zijn om weer even de adrenaline te laten zakken tussen twee dolfijnen.

Je kan zien dat Victor weer een overwinning op zichzelf gemaakt heeft. Het zit ook in zijn naam. Hij heeft veel plezier in het zwemmen met Dee Dee.

Ook het spetteren is iets dat terug blijft komen. Victor moet leren dat niet iedereen ongevraagd nat gespetterd kan worden, met andere woorden, grenzen van iemand anders te respecteren. Maar vandaag heeft Gerwin het ook gehad met Victor over het stellen van eigen grenzen. Een stukje weerbaar worden. In ieder geval spettert Dee Dee vrolijk mee.

Na het spetteren geeft Victor aan dat hij met de bal wil spelen. Dat gaat goed, maar na de doktijd begint Victor weer terug te vallen in gedrag van een paar dagen geleden. Hij wil Dee Dee weer veel op haar kop laten staan. Na een tijdje is Gerwin het zat, ook hij heeft een grens bereikt en zit de therapie erop voor vandaag. Wij praten nog wat na over wat het kan zijn. De meest voor de hand liggende conclusie lijkt ons dat Victor gewoon klaar was. Hij had met de sprong van de brug natuurlijk een enorme stoot adrenaline gekregen. Het leek net of hij de watersessie met Dee Dee als een cooling down heeft gebruikt. Dit klinkt wel logisch, maar we willen het nog wel met Victor checken.

Terug in ons appartement is Victor ook erg moe. Na de lunch gaat hij nog snel een paar uurtjes slapen. Hermi is om 1400 uur naar een workshop op het CDTC gegaan en wanneer zij terug is, gaan we met zijn allen naar het strand. Morgen is de laatste dag. Traditiegetrouw is dat een emotionele dag afscheid. We zullen zien. Slaap lekker!

Dag 8: Victor vaart op de oceaan

Het was vandaag een enorm stoere dag voor Victor. Het huiswerk dat Victor gisteren had meegekregen was om na te denken over activiteiten die hij deze week nog wil doen. Het varen met de kayak was gisteren erg goed gegaan en als de zee een beetje rustig was, dan zou Gerwin het wel aandurven om buitenom te varen met de kayak. ’s Ochtends keek ik vanaf ons balkon naar de zee en zag dat die redelijk rustig. Er stonden geen witte koppen op de golven en de wind blies aanmerkelijk minder. Bij het ontbijt vertelde ik Victor dat vandaag zijn kans zou zijn om buitenom via de oceaan te gaan varen. En dat wilde hij proberen. Op het CDTC had Gerwin dezelfde gedachte. Dit is de dag, als Victor tenminste zou willen. De beslissing was snel genomen. Gerwin en Jo-Anne namen Victor snel mee naar de kleedkamers en gingen de kayak weer ophalen. Ondertussen stonden wij een beetje te praten, want we wisten niet of Gerwin linksom of rechtsom zou varen. Het werd gelukkig rechtsom, dan zouden ze de wind mee hebben buitenom. En toen zagen we ze.

Kapitein Victor ging het zeegat uit. Hij moest zich wel stevig vasthouden aan Jo-Anne, want het wiebelde wel meer dan gisteren. Gerwin laveerde de kayak rustig tussen de golven door en zo kwamen ze langs.

Uiteindelijk moesten ze toch iets verder de zee insteken om het rustigere water op te zoeken. maar toch als ik naar deze foto kijk, zijn het zeker geen kleine golven.

En toen waren ze alweer voorbij, met de wind in de rug ging het erg hard. Daarna ging de therapiesessie erg goed. Victor heeft hard gewerkt met Gerwin en Dee Dee en neemt het steeds serieuzer. Helaas geen therapie foto’s vandaag. We hadden een workshop gepland staan. Toen we Victor 's avonds vroegen hoe hij het kayakken had ervaren, straalde hij van oor tot oor. Voor Veronique viel de dolfijntrainsterochtend een beetje tegen. Door wat miscommunicatie kon ze maar 10 minuutjes meedoen. Maar na afloop van de sessie van Victor, mocht ze nog even de dolfijntrainsters helpen in de viskeuken. Ben benieuwd naar morgen. Victor gaat of van een brug afspringen of haaien aaien. Dat zegt hij ook: ”Haai aai!”

Dag 7: Victor gaat kayak varen

Meestal zijn we rond 10:10 uur op het CDTC, dat is zo’n 20 minuutjes voor de therapie begint. We lopen dan door het Sea Aquarium en op ons gemak naar het CDTC office. Dat deden we ook vandaag. We waren nog maar nauwelijks gearriveerd bij de ingang van het CDTC of Gerwin bleek naarstig naar ons op zoek te zijn. Hij wilde iets vroeger beginnen om de kayak uit te gaan proberen met Victor. Dit was helemaal goed en al snel verdwenen Gerwin, Victor en Jo-Anne naar de omkleedlokalen om wetsuits aan te trekken. We waren wel benieuwd. Dit is echt een jongensding, maar een beweeglijke kayak is voor Victor wel een uitdaging. Even later zagen we hem samen met Gerwin en Jo-Anne de kayak naar een naastgelegen strand zeulen en klaarmaken om het water op te gaan.

Het is op zich wel een bijzondere gebeurtenis, dat een therapiekind gaat kayakken. De hele fotoploeg van het CDTC ging mee. Het is voor Victor ook heel bijzonder, want ook wij konden ons dit nog niet zo lang geleden niet eens voorstellen. Victor die op een wiebelende kayak zou gaan varen. Qua initiatief en zelfvertrouwen is er veel bereikt de afgelopen jaren. Maar goed Gerwin installeert Victor midden in de kayak, Jo-Anne gaat voorin zitten en daar zijn ze onderweg.

Het wordt toch een eindje peddelen voor allemaal. Gerwin probeert Victor ook mee te laten doen, dat doet hij soms alleen met rechts, maar meestal zit hij lekker te genieten.

Gelukkig komen ze ook dichtbij gevaren en dan hebben we goed zicht op het trio in de boot. Volgens mij is Gerwin stoere zeemansliederen aan het zingen. Ze hebben er in ieder geval plezier in.

Dan zijn ze buiten ons zicht. We praten nog wat na met een van de fotografes en vinden dat Victor het super doet. En dit is nog maar de voorbereidingstijd van de therapie. Het werken met Dee Dee moet nog beginnen. En ook daar stelt Victor ons niet teleur. Hij werkt goed mee met Gerwin en Dee Dee en laat haar veel gevarieerde oefeningen doen.

Het wordt een heerlijk uurtje kijken naar Victor en Dee Dee. Na afloop bevestigde Gerwin dat het een superdag was. Victor was geconcentreerd, werkte goed mee en was heel duidelijk in het hier en nu bezig. Niet alleen in het water, maar ook op het dok. Het varen met de kayak ging boven verwachting goed en Victor krijgt als huiswerk mee om na te denken wat hij de andere ochtenden nog wil doen. Als de zee een beetje rustig is, kunnen ze misschien nog een keer buitenom kayak varen. Maar ook de andere opties, zoals van een brug afspringen of haaienvoeren kan ook. We zijn benieuwd. Als laatste nog een foto waarbij Victor helemaal in zijn nopjes en in zijn element naar Gerwin kijkt. Hou vast jongen!

Tot morgen, dan mag Veronique een uurtje dolfijntrainster spelen.

Dag 6: Papito is even terug bij Victor

Het afgelopen weekend hebben we het rustig aan gedaan met ons 5-en. Victor was toch redelijk moe van de week en we wilde hem niet nog vermoeider maken zodat de therapie eronder zou lijden. Deze ochtend zijn we gewoon weer fris gestart. Onze accu’s waren opnieuw opgeladen. Behalve van de auto, die stond leeg. Maar dat is van latere zorg. Veronique mocht vandaag weer meewerken op het dok en Hermi en ik zouden later in de sessie ook vanachter het dok mogen kijken. Het duurde niet lang nadat Victor was opgehaald, dat Victor en Gerwin helemaal onder het scheerschuim buiten stonden. Ze hadden een scheerschuimgevecht gehouden, een stoer jongensding. Hilariteit ten top, alleen had ik mijn fotocamera niet paraat. Eenmaal op de Haaienbrug werd Veronique opgehaald om naar het dok te gaan.

Door het scheerschuimgevecht was Victor vroeger op het dok dan normaal en gelukkig voor hem mocht hij met Papito beginnen. We hebben het afgelopen weekend nog eens met Victor gesproken over Dee Dee en hij gaf aan dat Dee Dee maar een sta-in-de-weg vindt tussen hem en Papito. Daarom wil hij niet zo met haar werken. Ondertussen is Victor naast Gerwin en Papito zijn eerste rondjes aan het zwemmen.

Je kunt zien dat Victor aan het genieten is. Op de volgende foto lijkt hij Gerwin te vertellen, dat hij echt wel weet hoe hij met Papito moet werken. Zo van: Kijk Gerwin, zo doe je dat met Papito.

Na een paar rondjes krijgt Victor een dikke knuffel van Papito. Zo te zien is de band tussen beiden weer helemaal hersteld.

We zitten als ouders zo de therapie sessie eens aan te kijken. Vorige week vonden we Victor een beetje mat in the therapie. Hij had wel lol, maar niet de uitbundigheid die we vorige keren zagen. Het viel ons op dat de lol van Victor in het water met Papito er weer van af spat. Victor’s gezicht straalt helemaal. Wat een dolfijn al niet kan doen.

Ondertussen maakt Veronique op het dok de stok klaar. Papito mag gaan springen. Ze geeft de stok mooi aan Papito.

Gerwin en Victor zijn ondertussen een eindje van het dok afgezwommen om ruimte te maken voor Papito’s sprongen. Papito haalt keurig de stok op bij Veronique en brengt die naar Gerwin en Victor.

En dan laat Papito zijn kunsten zien. Hij springt een stuk hoger dan Dee Dee of de andere dolfijnen en hij is echt groot als hij zo boven het water hangt.

Dan komt het andere therapiekindje op het dok, dat eigenlijk met Papito zwem en Victor en Gerwin schuiven weer terug naar hun eigen dok bij Dee Dee. Victor en Gerwin gaan het water uit om werken op het dok en het valt ons op dat ze daar naar verhouding lang blijven zitten. De reden daarvoor vertelt Gerwin ons in de nabeschouwing. Hoe goed het ging in het water, hoe minder het was op het dok. Victor was daar erg afwezig, was snel afgeleid en reageerde niet adequaat op Gerwin. Hij moest een bepaalde oefening doen, waarvan Gerwin wist dat Victor die kon. Maar Victor zat met zijn gedachten heel ergens anders. Uiteindelijk drong Gerwin tot Victor door en werd de oefening snel gedaan. In de 10 minuten die toen nog overbleven was er geen tijd meer om achter het dok te gaan kijken. Uiteindelijk komt iedereen weer met lachende gezichten van het dok terug. Victor heeft een beetje een verbeten gezichtje aangezien hij met zijn kratje moet sjouwen.

Het was al met al een goed begin van de tweede week, zei Gerwin. Morgen verder, dan wil Gerwin proberen om met Victor in een kano te stappen.

Dag 5: Victor veert op

Het is alweer de laatste dag van de eerste week therapie. De tijd is omgevlogen en we zijn met veel dingen bezig. Je merkt aan Victor en Veronique ook dat ze het hier aardig beginnen te kennen. Veronique loopt zelfverzekerd door het resort en het Sea Aquarium, alsof ze nooit anders gedaan heeft. Victor kent zijn weg uiteraard ook. Deze ochtend zijn we begonnen met een informatiesessie over dolfijnen. Die werd gegeven door Esther, de hoofddolfijntrainster. Erg boeiend om zo de oorsprong en de natuurlijke bewegingen van dolfijnen te horen.
Na een half uur kwam Gerwin samen met Matthias langs om Victor op te halen. Matthias wilde nog even naar Victor’s enkel kijken. Victor loopt al een tijdje met zijn voet naar binnen gedraaid, wat lijkt op een verzwikking of wellicht een breuk in één van zijn voetbotjes. Foto’s in Nederland lieten gelukkig geen breuk zien. Maar de voet bleef raar naar binnen staan. Binnen het team van het CDTC zit zoveel expertise dat we hier altijd wel met een goede diagnose wegkomen en Matthias is een specialist in dit vakgebied. Waarschijnlijk zijn de voet- of beenspieren van Victor’s voet door zijn snelle groei niet echt meegegaan. Dit veroorzaakte een spanning die een of twee voetbotjes gefixeerd hebben. Dat veroorzaakt het rare loopgedrag. Het leek Matthias het beste om hier thuis voor een osteopaat of manueel therapeut in eerste instantie te laten kijken. Daarna even verder kijken. Victor kan er nu nog op lopen, maar we moeten het wel in de gaten houden.
Terug naar therapie. Victor mocht weer zelf activiteiten aanwijzen en begon met het werpen van de ring. Op de foto zie je dat Dee Dee de ring net naar Victor gebracht heeft, zodat hij die kan weggooien.

Na de ring kwam zowaar Papito even meedoen. Eindelijk. Waar vooral Gerwin verwacht had dat het nu vuurwerk ging worden, bleef Victor kalm en ging lekker zijn rondjes zwemmen met twee dolfijnen.

Uiteraard kan Victor ook spetteren. Hoe heerlijk moet het zijn om tussen twee dolfijnen rustig te cruisen en met je benen te spetteren.

Om daarna weer over te gaan tot het cruisen. Kijk hem hier eens heerlijk rustig liggen, alsof de hele wereld kan vergaan en na hem de zondvloed kan komen. Dit moment pakken ze hem niet meer af. En geef Victor eens ongelijk.

Wat is leuker dan met één dolfijn samen te spetteren? Met twee dolfijnen samen spetteren, moet Victor gedacht hebben. Zelfs Gerwin doet enthousiast mee.

En dan moet Papito weer terug naar zijn eigen dok en naar zijn eigen therapiekind. Victor gaat door met Dee Dee en Gerwin. Als beloning voor alle lol mag Dee dee op haar kop gaan staan. Dit is iets wat Victor kennelijk dit jaar erg leuk vindt. We hebben dat in voorgaande jaren niet zo gezien. Maar meer dan 3 keer is genoeg.

Victor kan gelukkig nog meer kiezen. En voor de eerste keer deze week kiest hij de stok. Dit is altijd een leuk gezicht. Victor en Gerwin positioneren zich iets verder in het water. Dee Dee brengt de stok naar hen toe en als iedereen in positie ligt, springt ze er een aantal keer over heen. Op dit soort momenten verknol je veel foto’s om de juiste te schieten. Ik heb mijn best gedaan en dit is de mooiste.

Na afloop vertelde Gerwin dat Victor hem nog steeds aan het testen is. Hij bleef proberen om Dee Dee continu op haar kop te laten staan. Aan de andere kant heeft hij goed gewerkt met een spatel, die Victor tussen zijn lippen moest houden. Daar is een begin mee gemaakt en dit hebben we als huiswerk voor het weekend meegekregen. Terugkijkend op de eerste week is het altijd weer bijzonder om te zien wat als grote leerdoelen voor Victor naar voren komt. We hadden natuurlijk ons lijstje gemaakt, maar Gerwin als therapeut kijkt ook naar waar zijn therapiekind, in dit geval Victor, behoefte aan heeft. Het gaat nu nadrukkelijk over grenzen stellen en uitdagen. Het lijkt wel of Victor haantjesgedrag begint te vertonen en dat werd wel eens tijd. Maar goed, we kunnen nu wel meteen alles in goede banen gaan leiden.

Het weekend zijn we lekker vrij. Geen family swim of andere zaken gewoon twee dagen rust. Voor zowel Victor als Veronique lijkt dit geen overbodige luxe. Beide waren erg moe vandaag. Voor het weekend hebben we eigenlijk niets bijzonders gepland. Lekker naar het strand zal het wel worden.

Dag 4: Victor doet maar driekwart en de family swim

Vandaag staat de family swim op het programma. Victor krijgt eerst ’s ochtends therapie. ’s Middags zal de family swim plaatsvinden waarbij we nu zelf met Dee Dee mogen zwemmen. In de voorbereiding praten we nog wat na met Gerwin over het huiswerk. Alhoewel Victor had aangegeven dat hij van een brug wilde afspringen, zag hij daar deze ochtend toch maar van af. We hadden het ook knap gevonden als het Gerwin gelukt was om Victor te laten springen. Maar er blijven nog genoeg andere dingen over. Veronique is ondertussen opgehaald voor het zusjes programma en wij lopen nog met Valentijn door het Aquarium heen. Valentijn loopt lekker mee en komt trots samen met Mama aangelopen bij het CDTC.

We bedenken ons dat Valentijn deze ochtend nog niet zoveel gedronken heeft en laten hem snel wat appelsap drinken voordat we de Haaienbrug opgaan om naar Victor te kijken. Met de felle zon en hoge temperaturen blijft het goed om veel te drinken.

Dan komt Victor samen met Gerwin en Jo-anne naar buiten. Ze hebben samen lol en weinig aandacht voor ons , dus dat beloofd wat.

In het water begint het goed. Victor is al een van de eerste kinderen op het dok en glijdt snel het water in. Hierdoor kan hij Li-Na, de dolfijn op het andere dok, even lenen en zwemt zodoende met twee dolfijnen. Gerwin probeert Victor zelf de vinnen van de dolfijnen vast te laten pakken. Iets dat soms slaagt.

Ondertussen hebben we ons plekje op de Haaienbrug weer gevonden en zitten Hermi en Valentijn lekker toe te kijken. Voor Valentijn betekent dit een uurtje hangen in de buggy, wat hij meestal gebruikt om wat te slapen.

Victor zet de show met twee dolfijnen nog even door. Beide dames zingen voor hem.

En ze laten tegelijkertijd hun staarten zien.

Daarna is het gedaan met de pret en gaat Victor weer gewoon verder met zijn therapie. Ongeveer een kwartier voor tijd gaat hij echter uit het water. Hij zit nog even met Gerwin achter het muurtje en wilde eigenlijk niet meer terug het water in. Altijd lastig om dat als ouders van een afstand te beoordelen, maar Victor komt nog even dag zwaaien naar de dolfijn en gaat inderdaad naar de douche.
In de nabespreking vertelt Gerwin dat de therapie goed liep, maar dat hij steeds aangaf dat Dee Dee op zijn kop moest staan met staart uit het water. Dat vindt Victor leuk, maar Dee Dee op den duur een beetje saai. Hier gaat het eigenlijk ook om grenzen stellen. Dus heeft Gerwin op elke activiteit een grens gezet en uitgelegd hoe het werkt. Dit begreep Victor en vervolgens wees hij heel nadrukkelijk op de zwarte hand picto, hetgeen stoppen betekent. Gerwin vraagt nog even duidelijk of dit het is wat hij bedoelt en Victor wijst naar de picto’s van hemzelf, Gerwin en Jo-Anne en de zwarte hand. Het was genoeg voor hem. Terug op het appartement is Victor erg moe en gaat na het eten naar bed. Hij heeft geslapen tot ongeveer half zes. Waarschijnlijk speelde de vermoeidheid hem parten.

Maar vandaag hadden we ook de family swim. Aangezien Victor nog sliep besloten we dat Hermi bij hem achterbleef en dat Veronique, Valentijn en ik naar de family swim gingen. Valentijn zou opgevangen worden door Jo-Anne, want hij is nog te jong voor de family swim.

Het was voor Veronique een prachtige gebeurtenis. Ze werd geholpen door Anja, een dolfijntherapeute, en mocht bijna alle trucjes doen die Victor normaal ook doet. Daarnaast heeft ze Dee Dee bijna doodgeknuffeld. Die kwam zeker in het begin steeds maar kusjes geven aan Veronique. Na een goed half uur zat het er helaas weer op. Veronique geeft nog een laatste visje aan Dee Dee en daarna gaan we ons douchen en terug naar het appartement. Valentijn heeft zich ook vermaakt samen met Jo-Anne. Aan het begin en het eind was hij wat huilerig, maar daartussen het stoere kereltje dat we kennen. Helaas voor Veronique was de winkel waar ze ijsjes verkopen al dicht. Morgen beter. In het appartement hebben we nog met zijn allen nagepraat en zijn vroeg naar bed gegaan. Wordt vervolgd.

Dag 3: Grenzen stellen

Vandaag zijn we rustig begonnen. Nou ja, rustig? Veronique had geen broertjes/zusjes programma, want ze mocht vandaag assisteren bij Victor op het dok. En hiervoor wilde ze natuurlijk op en top netjes verschijnen, dus haar mooiste badpak moest aan en haar groene hesje tegen de felle zon. In de voorbereiding met Gerwin hebben we het nog even over Victor’s huiswerk gehad. Hij wil graag jongensdingen doen. Wat dat dan zijn laat Victor even in het midden, maar daar mag Gerwin zijn creativiteit laten zien. Op het dok is het nu iets voller. Naast de gebruikelijke bezetting zit daar nu ook Veronique en een stagiaire die haar begeleid. Victor mag ondertussen zijn activiteiten aanwijzen op het picto bord.

Terwijl Victor druk bezig is met zijn therapie en stoere jongens dingen aan het uitvinden is met Gerwin, vermaakt Veronique zich opperbest op het dok. Ze zit als een volmaakte dolfijnentrainster mee te werken. Ze mag visjes geven aan Dee Dee, wanneer die terugkomt naar het dok van Victor.

En als ze iets meer tijd heeft mag ze Dee Dee ook kusjes geven.

Halverwege de sessie mogen we als ouders ook achter het dok gaan kijken. Normaal gesproken staan we op een afstandje te kijken om de therapeuten rustig met Victor te laten werken. Tweemaal in de twee weken mogen we dichterbij komen. Dan sta je echt met je neus bovenop de therapie en kun je mooie foto’s maken. Tussen de watersessies door werken Victor en Gerwin op het dok. Dit duurt ongeveer zo’n 5-7 minuten en dan gaan ze het water weer in. Tijdens die korte tijd op het dok, moet de dolfijn natuurlijk wel bezig gehouden worden. Voor Veronique is dit natuurlijk prachtig. Ze speelt een heel spelletje met Dee Dee waarmee ze haar de ring laat apporteren. Groot vermaak.

Ondertussen krijgen we bezoek van een grote pelikaan. Die is eigenlijk altijd in de buurt van de dokken om te zien of hij een visje kan afpakken van de dolfijnen. Ik heb het hem nog nooit zien doen, maar het feit dat hij hardnekkig blijft volhouden zal wel betekenen dat hij af en toe iets vangt. Hoe dan ook, de pelikaan zit slechts een meter van mij vandaan en wil kennelijk graag op de foto.

Ondertussen willen Victor en Gerwin het waveboard nog eens gebruiken. Na de trage rit gisteren zijn we benieuwd of Dee Dee er vandaag wel zin in heeft. Het begin is weer uiterst op het gemak. Papito komt met zijn therapie kindje voorbij gescheurd en laat even zien wat de bedoeling is.

Dan gaat gelukkig voor Victor de knop ook om bij Dee Dee en met een prachtige eindsprint brengt ze Gerwin en Victor weer terug op het dok.

Eenmaal terug zitten Gerwin en Victor zo weer op de kant. Een beetje vreemd, want Victor is zo graag in het water. Maar Victor was Gerwin een beetje aan het uitdagen. Gisteren had Victor er veel lol in om Gerwin met zeewater in zijn gezicht te sprietsen. Tot vervelend aan toe. Gerwin heeft hierop Victor toegesproken dat hij overal heen mag sprietsen, maar niet in zijn gezicht. Als dat wel gebeurd dan gaan ze uit het water. Eigenlijk ging het de hele sessie goed, totdat Hermi en ik achter het dok stonden. Victor wilde even testen hoe standvastig Gerwin zou zijn in dat geval. Nou, heel standvastig. Zonder er een woord vuil over te maken zaten Victor en Gerwin weer op het droge.

Tijdens de nabespreking gaf Gerwin aan dat hij het belangrijk vindt dat Victor de grenzen van andere mensen leert zien en respecteren. Van een mannetje van 4 jaar oud is het allemaal wel grappig, maar van een jongen van 9 is dat niet meer het geval. Vandaar dat Gerwin even recht in de leer was met Victor. Thuis hebben we het er nog met Victor over gehad en hij bevestigde inderdaad dat hij Gerwin aan het testen was.

Verder heeft Victor het goed gedaan en mag hij nu gaan kiezen welke stoere jongens dingen hij wil doen: van een brug afspringen of samen met Gerwin in een kayak, of scheerschuim gevecht of op een boot klimmen of met een duikbril gaan kijken. We zijn benieuwd wat Victor gaat kiezen.

Tot morgen.