woensdag 6 maart 2013

Dag 3: Gewoon een goede therapiedag

Vanmorgen is het wel gelukt. We waren op tijd met zijn vijven onderweg naar het CDTC. 800 uur blijft vroeg. Het is op zich wel grappig hier in het Carribisch gebied. Je staat op in het donker en tijdens het ontbijt wordt het klaarlichte dag.

Iedereen ingesmeerd met zonnebrand en onderweg. Vandaag mocht Veronique mee op het dok zitten. Het broertjes/zusjes programma was vandaag niet, maar de dolfijntrainster meehelpen tijdens Victor’s therapie is een kolfje naar haar hand. Zodra Victor omgekleed en al naar buiten kwam na zijn therapie tijd op de wal, mocht Veronique mee naar het dok en installeerde zich naast de dolfijntrainster. Kijk haar hier eens trots zitten.

Victor is ondertussen samen met Mandy het water ingegleden en maakt alweer zijn rondjes. Het plezier is helemaal terug. Victor heeft gisteren in zijn huiswerk aangegeven dat hij veel met Mandy en Chabelita wil werken. En dat doet hij dan ook.


Het is altijd leuk om te zien hoe Veronique bij een therapiesessie betrokken wordt. Ze mag alle materialen aangeven, waar Victor voor gekozen heeft om mee te gaan werken. Zo ook met de bal. Die gooit Veronique in het water en Chabelita brengt de bal vervolgens naar Victor, die hem weer mag weggooien. Het is dezelfde bal, die Victor gisteren van het dok moest schoppen.


Als Victor eenmaal aan het einde van de sessie erbij komt zitten, laten ze Chabelita nog een paar keer langs zwemmen om afscheid te nemen. Victor zit wat achteraan, hij is moe.

Tijdens de nabespreking vertelde Mandy dat Victor goed zijn best had gedaan. In het eerste half uur is weer veel gewerkt aan balans en doseren. Hij doet de oefeningen goed mee. Dit zijn ook de doelen waaraan gewerkt wordt. Victor moet meer werken aan lichaamsbesef. Weten wanneer hij hoeveel kracht moet zetten en in balans blijven.

’s Middags zijn we weer naar het strand gegaan. We zochten een leuk plekje onder de palmbomen en keken nog eens naar de kokosnoten die daaraan hingen. Je zal die toch maar op je hoofd krijgen dachten we toen. Maar deze ochtend waren er al een aantal getrimd, dus dat zal wel goed zijn….

We hebben ons goed en wel geïnstalleerd als we een half uurtje later een doffe knal achter ons horen. Een grote kokosnoot was uit de boom gevallen op nog geen halve meter van een mevrouw die daar lag te zonnen. Dat was net goed gegaan. Je zal zo’n ding maar op je hoofd krijgen.
We hebben hem nu in de koelkast liggen. Morgen gaan we hem open kappen en leegdrinken.

’s Avonds genieten we nog na van de mooie dag en schieten wat leuke foto’s van ons gezin.

Wordt vervolgd.