Het zou een bijzondere dag vandaag worden. Victor, Veronique
en Valentijn konden geen van drieën gisteravond in slaap komen. Victor was
opgewonden omdat hij vandaag met Papito kan werken. Veronique was opgewonden
omdat ze met Paul en Bonnie ging zwemmen en Valentijn was opgewonden vanwege de
andere twee. Het duurde dus even voor ze sliepen, maar de volgende ochtend
stond Victor als eerste bij ons bed toen de wekker was afgegaan.
Victor (Engel 1) zwom nu aan de andere kant van het
therapiebassin en Veronique (Engel 2) was in het therapiebassin. Het beloofde
wat heen en weer lopen van ons. Valentijn (Engel 3) drentelde veel achter Hermi
aan. Hij zal de volgende keer aan de beurt komen, hopelijk.
Voor Victor was het heerlijk om weer bij Papi te zijn.
Papito is inmiddels uitgegroeid tot een volwassen mannetjes dolfijn. Twee jaar
geleden wilden beiden graag door het water racen. Nu werkten ze meer ingetogen.
Het deed eigenlijk een beetje denken aan de sessie die Victor ooit met Mateo
gehad heeft. Dit was Victor’s dolfijnenmentor, Papito is zijn maatje.
Het plezier spatte er overigens niet minder van af. Victor
en Papito zijn samen aan het dansen.
Ook bij het zwemmen straalde Victor van oor tot oor. Hij had
zichtbaar plezier en het deed hem goed weer met zijn oude makker te zwemmen.
Dit geeft volgens mij het belang aan van een goede therapiedolfijn. Er wordt
een band opgebouwd tussen kind en dolfijn. Vorig jaar hebben we gezien dat de
band tussen een andere dolfijn Dee Dee en Victor niet tot stand kwam. Er was
geen chemie tussen die twee. Maar met Papito is dit een ander verhaal. Victor
en Papito zijn al jaar twee handen op één buik: de buik van Papito.
Maar behalve zwemmen en kunstjes is er ook tijd voor
genegenheid. Victor krijgt een dikke kus van Papito. Dit zijn van de momenten
waar het wederzijds respect tussen Victor en Papito van de foto afspringt. Dit hebben
we bij niet veel andere dolfijnen met Victor gezien.
Aan het eind van de sessie, mocht Victor Papito nog een laatste
kunstje laten doen. Dit werd toch een keer op de kop staan. Staart flink omhoog
en laten zwaaien.
Na afloop was Victor helemaal blij. Er was hem een groot
plezier gedaan door weer met Papito te zwemmen. Victor gaf na afloop aan dat
Papito trots is op hem en dankbaar is voor het cadeau dat hij heeft gekregen
door te mogen werken met Victor. En morgen mogen ze weer! We kijken er naar
uit.
En dan Veronique. Die zwom aan de andere kant. Ze heeft zich
netjes aan de kant voorbereid, zwemvestje aan en wachten. Maar dan gaan ze toch
naar het dok. Ook voor Veronique begint de sessie op het vlot en rustig de
dolfijn Bonnie begroeten.
Daarna werd er rustig het water ingegleden en begonnen Paul,
Veronique en Bonnie rustig in te zwemmen. Veronique vindt het helemaal
fantastisch om zo in het water te liggen naast de dolfijn. Nu kan ze echt
ervaren wat Victor elke dag ervaart. Dit is toch iets anders dan de family
swim.
Ook voor Veronique werd het Waveboard tevoorschijn gehaald.
Voor Paul was dit de eerste keer dat hij dit met Bonnie deed en het duurde even
voordat ze de gang te pakken hadden. Bij Victor en Chabelita of Papito was het
meestal gewoon gaan, nu duurde het iets langer. Maar na een aantal minuten
kwamen ze toch hard voorbij. Veronique had grote pret.
Als kers op de taart kwam uiteindelijk ook dolfijn Nubia met
Bonnie en Veronique meezwemmen. Nubia is
de dochter van Bonnie en zo kwam het dat Veronique zelfs met twee dolfijnen
tegelijkertijd rondzwom. Wat een leven…..
Ook voor Veronique was de pret uiteindelijk na een klein uur
voorbij. Paul en Veronique keerde terug naar het dok, waar Paul geholpen werd
door Veronique om uit het water te komen. Een mooi besluit van een mooie
ochtend.
Morgen is het helaas alweer de laatste therapiedag. De tijd
vliegt, maar er is weer veel bereikt. We hebben als gezin weer een hoop energie
opgedaan en Victor heeft weer hard gewerkt aan de volgende stap.
