Vandaag zijn we dan echt met de therapie van start gegaan.
’s Ochtends hebben we op verzoek van Victor nog even gezwommen in het zwembad
voor ons appartement. ’s Middags was het voor het echie. Alhoewel de therapie
om 13:00 zou beginnen, waren we op de eerste dag verzocht om een half uur
eerder aanwezig te zijn in verband het afnemen van de anamnese door Ricarda. We
kwamen bij aankomst op het CDTC al meteen een aantal bekenden tegen en iedereen
had zin om met Victor te werken. Het woord ging snel rond: ‘Victor is in the
house!’ Zoals dolfijntrainster Sonya het verwoordde.
Tijdens de anamnese hebben we vooral stil gestaan bij Victor’s
ontwikkelingen in het afgelopen jaar. Zijn rechtervoet hebben we besproken.
Vorig jaar heeft Papito die weer in een goede stand geduwd, dat helaas van
korte duur was. We waren benieuwd of Papito dat dit jaar weer kon doen. En we
hebben ook over Victor’s vorderingen op het gebied van spraak, emotionele
ontwikkeling en andere zaken gehad. Ricarda en Papito konden met een flink
pakket aan de slag. In het water had Victor meteen de smaak te pakken. Het plezier straalde van zijn gezicht af:
En ook Victor’s typische dolfijnenstraaltje kreeg iedereen
weer te zien. Het was herkenbaar voor velen hier op het eiland.
Maar bovenal kon je zien dat Victor en Papito het weer goed
met elkaar konden vinden. Papito week geen seconde van de zijde van Victor.
Later vertelde Ricarda dat Victor en Papito als glue samen naast elkaar
rondzwommen. Dit was best bijzonder vertelde ze, want Victor was best
enthousiast en beweeglijk in het water. Meestal neemt een dolfijn dan wat
afstand van het kind, maar Papito is nu een ervaren therapiedolfijn en hij
heeft een bijzondere band met Victor.
Papito kwam mij zelf ook nog even begroeten. Ik was iets
weggelopen van de plek waar we stonden om een mooie foto te maken, toen Papito
toch even weg zwom bij Victor en een stukje in mijn richting zwom. Hij keek mij
aan met zijn grote oog en nadat ik hem begroet had zwom hij weer terug naar
Victor.
Maar bovenal blijft het mooi om Papito samen met Victor aan
het werk te zien.
Na afloop vertelde Ricarda dat Papito ook Victor’s linkervoet uit zichzelf ging inspecteren. Hij gaf er ook spontaan een voet push aan op de juiste plek. Het blijft boeiend.
Het was een mooie eerste sessie, waarbij Victor toch enigszins voorzichtig begon. Papito wilde knuffelen, maar Victor nog niet. Wijsneus.
We zijn benieuwd wat de komende weken ons verder gaan
brengen. Het begin was in ieder geval goed. Na afloop hebben we nog wat
gezwommen en is iedereen moe maar voldaan naar bed gegaan.
Wordt vervolgd.
