Na de lunch zijn we op ons gemak naar de therapie gegaan.
Veronique ging weer mee met het siblings program, voor haar het zusjes
programma en Victor werd opgehaald door Ricarda. Victor ging met volle
overtuiging aan de slag. In de voorbereiding krijgt hij steeds complexere
opdrachtje van Ricarda, waarbij behalve zijn intelligentie ook zijn fijne en
grove motorische vaardigheden worden getest en niet te vergeten zijn spraak.
Hij werkt hard horen we na afloop.
Eenmaal in het water gaan Papito en Victor verder waar ze vorige week waren gebleven. Papito werkt weer aan Victor’s linkervoet. Het is toch bijzonder. Hermi heeft het weekend nog Victor’s voet gemasseerd en deze is helemaal soepel! Papito heeft vorige week gericht druk uitgeoefend op Victor’s linkervoet. Deze diepe druk behandeling maakt niet alleen zijn voetbeetjes en spieren losser, maar corrigeert ze ook een beetje. Wat in Nederland de therapeuten maar met moeite lukt, doet Papito hier in een week. Vasthouden dus!
Toch wilde Victor vandaag dat Papito een trucje deed. De stok
werd tevoorschijn gehaald en Papito sprong daar met prachtige bogen overheen.
In het water is ondertussen iedereen aan de slag. Meestal
werken de dolfijnen met hun therapiekinderen in de buurt van hun dokken. Dan
zie je ze niet zoveel bij elkaar, maar vandaag zwom iedereen een beetje vrijer
door het bassin. En dan kan het gebeuren dat ze even met elkaar opzwemmen. Het
blijft een leuk gezicht om zo twee therapiekinderen met hun dolfijn en
therapeut langs elkaar te zien zwemmen, alsof ze een wedstrijdje doen.
Het viel ons op dat Victor vaker alleen naast Papito zwemt.
Ricarda bevestigd dat ook aan ons tijdens de nabespreking. Victor zwemt
zelfstandig en dan gaat dat ook. Af en toe zagen we Victor echter even bij
Papito wegdraaien een beetje afstand nemen. We vroegen ernaar tijdens de
nabespreking en Ricarda gaf een opmerkelijk antwoord. Behalve het zwemmen met
Papito wil Victor ook graag een beetje (veel) spetteren in het water. Dit is
erg onrustig voor een dolfijn als Papito naast Victor zou liggen. Dat weet
Victor. Als Victor even zijn energie kwijt moet door enthousiast in het water
te spetteren neemt hij zelf eerst een beetje afstand van Papito. Zodra hij
klaar is, komt hij weer bij Papito. Slim, hè.
Kortom Victor heeft weer een prima therapiesessie gedaan. Hij was wel vermoeid na afloop. Valentijn heeft zich ook kranig gehouden tijdens de hele ochtend en sessie. Maar eenmaal terug in het appartement, leek het ons toch verstandig de beide heertjes even te laten rusten.
Als Victor na zijn watersessie wordt omgekleed en wij op
Ricarda aan het wachten zijn, komen ze allemaal naar buiten. Ze lopen in ganzenpas
achter Gabrielle aan naar een plekje tegenover ons en beginnen de schildpadden
te voeren. Dat was nog wat gedoe, aangezien de pelikanen ook wel van een visje
houden en die van de schildpadden probeerde af te pakken.
Als klapper op de vuurpijl, mochten ze nog een paar grote
vissen uitzoeken en die meenemen naar het einde van het Sea Aquarium.
Voor wie zou deze mooie makreel zijn, die Veronique zo mooi
vasthoudt.
Nou, op het Sea Aquarium zwemmen nog meerdere beesten dan
enkel dolfijnen. Deze makreel was bedoeld voor de haaien die er ook zwemmen:
Op de foto zie je een citroenhaai. Die zwom daar rond met een
paar van zijn vriendjes, maar er zwom ook een verpleegsterhaai rond. Van die
laatste wist ik wel dat die op het Sea Aquarium waren. De citroenhaai niet.
Weer wat geleerd.
Victor heeft thuis een werkstuk over Curaçao gemaakt in de
vorm van een powerpoint presentatie. Die gaan we morgen aan Ricarda laten zien.
Wordt vervolgd.
Hendrik-Jan
