De laatste dag op Therapiepark. Terugblik en afscheid

Het is een enerverende week geweest. We kenden Steffi en Lisa vanuit Curacao en het was voor ons een beetje vreemd om geen dolfijnen om ons heen te hebben, maar wat een week hebben we gehad. Victor heeft hard aan zijn doelen gewerkt en ook Veronique en Valentijn hebben een fantastische tijd gehad.
Revalideren is een lastig proces. Voor Victor zijn we daar al een aantal jaren mee bezig. We merken dat de conventionele revalidatiemethoden te kort schieten en daarom zoeken we naar alternatieven.
Dier ondersteunde therapie is zo'n alternatief. Er wordt buiten de geijkte paden gekeken en daardoor kunnen kinderen een sprongetje in hun ontwikkeling maken. Dieren worden ingezet om samen met kinderen te werken aan hun doelen en het is nog leuk ook.

Op de laatste dag kregen we 2 foto CD-roms mee. Ik heb hieronder een paar van de meest kenmerkende neergezet.

Victor en Dilly. Het was even afwachten hoe Victor op een paard zou reageren, maar na een dag wilde hij graag vaker een stukje op Dilly rijden. Een beetje knuffelen en aaien hoort erbij.

Maar wat dacht je van oefeningen en balspelen doen op een paard. Dit is niet alleen erg leuk, maar ook zeer goed voor Victor's rompstabiliteit en evenwichtsgevoel. Let op dat Victor hier nog geen stijgbeugels aan heeft.

En als je denkt dat het alleen met een grote bal kan. Ook overgooien met een klein balletje gaat gewoon. Uiteraard werd er tussen de bedrijven door ook gewoon paardgereden en Victor hield ook van wat harder rijden. En Steffi en maar naast rennen.

Het was ook leuk om de band tussen Victor en Nala te zien opbouwen tijden de week. Nala was er niet alleen tijdens de oefeningen op het veld.

Zij liet zich ook zien als er aan Victor's voet gewerkt werd. Hier liggen Victor en Nala op de behandeltafel terwijl Max de voeten behandelt. Dit heeft ook weer inzichten opgeleverd voor de behandeling thuis.

Maar naast paarden en honden waren er ook konijnen en cavia's. Hier zie je Victor in de ren met de konijnen.Victor moest hier het voer voor de konijnen voorbereiden, snijden en aangeven en rustige aaien. Dit zijn allemaal fijnmotorische handelingen, die nu op een leuke manier verder geoefend kunnen worden.

En Dilly blijft natuurlijk een vreselijk lief paard. Steffi vertelde dat ze wel 18 of 19 paarden gezien had voor ze Dilly uitkoos als therapiepaard. Het paard moest natuurlijk een evenwichtig en lief karakter hebben om met therapiekinderen te willen en kunnen werken. Dat is goed gelukt.

En dan was er nog de picknick die werd voorbereid door Veronique en Valentijn terwijl Victor met Steffi en  Dilly in het bos zijn oefeningen deed. En zo breng je broertjes en zusjes bij elkaar in therapieprogramma's.

Het is een mooie week geweest. We willen graag weer terug. Steffi en Lisa zijn fantastische therapeuten.
Wordt vervolgd.

Dag 4: intensief therapie

Deze ochtend kregen Hermi en ik instructies van Max en Steffi voor het behandelen van Victor's voet. Zijn linkervoet is al een tijdje aan het vergroeien, simpel gezegd hij trekt in een boog. Gisteren hebben Steffi en Max uitgebreid naar de voet, botten en spieren gekeken. Er zit veel spanning op de spieren in zijn voetzool. Door deze op de juiste manier te bewegen en te strekken kan de spanning wat verminderd worden en de voet hopelijk weer in een iets normalere stand komen te staan.

Daarnaast moeten we de oefeningen die we in Nederland deden gewoon blijven doordoen om de voet soepel te houden.

We kregen de instructies op papier mee. Foto's met duidelijke grepen gemaakt van Victor's voet.

Daarna werden Hermi en ik vriendelijk verzocht weer buiten te wachten, het programma ging beginnen.

Eigenlijk hadden ze een heel programma uitgewerkt. Veronique en Valentijn zouden een picknick in het bos voorbereiden terwijl Victor bezig was.

En zo kon het gebeuren dat we later in de ochtend een vreemd groepje aan zagen komen lopen.

Veronique en Valentijn te paard, Victor en Steffi daarachter.

Steffi vertelde dat de opdrachtjes op het paard voor Victor steeds complexer werden. Eerst was het gewoon rijden. Daarna moest hij balans houden en ballen gooien, vandaag werd dit ook gekoppeld aan fijnmotorische oefeningen te paard. Dat werd soms wel lastig...

Daarna werd Dilly naar haar plaats gebracht en hielp iedereen mee met de verdere verzorging.

Na afloop was het een enthousiaste bedoening op de trampoline, terwijl Hermi en ik met Steffi in de nabespreking zaten.

's Middags was de lol er even af. Veronique moest huiswerk maken. En dat heeft ze braaf gedaan.

Morgen alweer de laatste dag. Wat een bijzondere plek is dit.

Dag 3: verrassingen bij Steffi

Het beloofde vandaag een bijzondere dag te worden. Het weer bleef mooi, Victor wilde de hele ochtend al paardrijden en ook Veronique en Valentijn hadden er zin in.

Om 10 uur begon de therapie weer voor Victor. Het eerste half uur kreeg hij binnen therapie. Lisa kwam vragen waarom Veronique zich zo mooi had aangekleed. Was ze jarig? Nee, het was voor een bijzonder moment....

Dus moest Lisa iets verzinnen, want het plan was dat Veronique en Valentijn mee zouden helpen de konijnenren opruimen, een werkje waarbij je kleren wel eens vies zouden kunnen worden.

Even later waren ze gehesen in een regenbroek, zodat hun kleren niet vies zouden worden.

Hermi en ik zijn Jack uit gaan laten en bij terugkomst was Victor al bezig met Nala, een van de twee labradors die ook voor therapie worden ingezet. Leuk om te zien hoe zelfstandig Victor daarmee om gaat.

Even waren we de tijd uit het oog verloren, maar we beseften dat Victor om 11 uur zou gaan paardrijden. Snel naar beneden gerend en we konden Victor nog net bij de poort zien staan. Klaar om weg te rijden met Steffi en Max.

Steffi en Max allebei de duimen omhoog. Klaar voor vertrek.

En daar gingen ze. Victor hoog op het paard. Steffi er naast en Max die het paard leidde. Ondertussen moest Victor uiteraard weer allemaal oefeningen doen in het zadel. Belangrijk nu om zijn eigen balans te zoeken. Tot nu toe waren er nog geen steigbeugels gebruikt door Victor. Morgen gaan ze dat proberen.

Bij terugkomst van Victor, wachtte hem de grote verrassing. Alhoewel voor Steffi en Lisa was die groter. Marco en Mandy waren onverwachts langs gekomen. Het bijzondere moment, waarvoor Veronique zich tiptop had aangekleed. We kennen elkaar allemaal uit Curacao. Mandy is Victor's dolfijntherapeute van het eerste uur en heeft maar liefst 4 therapieperiodes met hem daar gewerkt. Marco, Steffi en Lisa waren daar allemaal in de eerdere jaren. Het werd een heel bijzonder samenkomen zo in Duitsland.

En Victor?

Zo halverwege de therapie doet Victor het goed. Hij moet aan veel zaken werken van Steffi. Bijvoorbeeld dat hij met beide handen moet werken als hij iets doet. Dat hij duidelijk in goede zinnen moet blijven praten. Dat er constant aan zijn rompbalans wordt gewerkt en fijne motoriek. Het ziet er op de plaatjes allemaal simpel uit met paard en honden, maar Victor is moe na twee uur therapie. Hij wordt zowel mentaal als fysiek door Steffi uitgedaagd en dat is goed. En dat allemaal in een zeer ongedwongen sfeer. 

Ik ben alleen bang dat paardrijden de nieuwe hobby gaat worden binnen ons gezin.

Wordt vervolgd.

Tweede dag intensive therapie

De eerste dag was een beetje wennen. Een nieuw park met nieuwe mogelijkheden en gelukkig ook oude bekenden. Vandaag werden we om 10 uur verwacht. We waren iets te vroeg, maar dat geeft wat tijd om nog eens rond te kijken. Het is een prachtig landhuis, dat Steffi heeft laten verbouwen voor de therapiesessies met prachtige gazons er om heen en bossen.

Victor keek er naar uit. Hij had vooral zin om weer op het paard te gaan rijden. Maar daar moest hij even op wachten. Steffi had eerste andere therapeutische plannen. Samen met Max heeft ze nog eens goed naar Victor's linkervoet gekeken. Hij klaagde daar over pijn. Dit heeft waarschijnlijk te maken met zijn vergroeiingen in die voet. Steffi had wat massage tips om deze klachten te verminderen.

Om 11 uur was het zover. Het paard Tilly werd klaargemaakt en Victor kwam naar buiten. Voordat hij mocht gaan rijden, moest hij natuurlijk ook meehelpen Tilly te verzorgen en klaar te maken voor vertrek. Borstelen hoort daarbij.

En daarna begon zijn tweede rit op Tilly. Max zette Victor op het paard en het diurde niet lang of Victor zat als een volleerd ruiter op de rug van Tilly.

En dan begint zijn tocht door de bossen. Terwijl Victor op Tilly rijdt, krijgt hij allemaal opdrachtjes van Steffi. Zo moet hij een bal vangen en weer teruggooien, dingen die hij ziet goed benoemen en mocht zelf kiezen welke kant hij uitreed. Het paardrijden werkt op meerdere vlakken therapeutisch. Paarden voelen kinderen aan, het is goed zijn houding. Victor zit rechtop in het zadel en traint door het rijden zijn rug en buikspieren, rug- romp balans. En dit helpt ook weer zijn spraak vermogen. 

En het is ook gewoon leuk.

Bij terugkomst was Lisa samen met Veronique en Valentijn naar de paardenbak gegaan om Victor op te wachten.

En zo zien we dan onze drie Engeltjes allemaal in de weer. Terwijl Victor een goed gesprek heeft met Steffi vermaken de andere twee zich met snoepjes geven aan het paard.

Veronique was uiteindelijk nog een grote bofkont, want zij moch ook een paar rondjes op Tilly rijden.

Valentijn vond het allemaal nog een beetje spannend. Het was er op en eraf en toen klaar. Misschien morgen beter.

Weerzien met Steffi

Vandaag is Victor begonnen aan een volgend therapieleven. Na 7 keer dolfijntherapie op  Curacao te hebben gedaan zijn we nu in Duitsland beland. Geen dolfijnen deze keer, wel paarden, honden, konijnen, cavia's en heel veel natuur. En dan is daar natuurlijk Steffi! Victor en Steffi gaan terug naar 2011, toen was Steffi zijn dolfijntherapeute. Victor was haar laatste therapiekindje.

Ondertussen is er veel veranderd. Steffi is naar Duitsland teruggekeerd en heeft een eigen therapiepark opgezet, dat ze samen met Lisa (ook een oud-gediende van Curacao) draait. Alsof de tijd had stilgestaan. Mooi om te zien hoe Victor en Steffi de draad samen weer oppakten. Er werd weer hard gewerkt en veel lol gemaakt. Alleen konden we als ouders niet zoveel zien, want Victor en Steffi waren in de bossen aan het paardrijden....

Ook voor Veronique en Valentijn was er volop te doen. Lisa ontfermde zich over hen. Ook zij hadden een prima tijd op het terrein van het therapiepark. Ze mochten dingen voorbereiden die Steffi met Victor zou gaan doen. De honden halen, het paard na afloop kammen. Er is veel te beleven hier.

En we hebben Jack meegenomen. Dat kan gemakkelijk hier. Dusseldorf is minder ver dan Curacao.

Ook hij vermaakt zich prima, al moet hij wel regelmatig even rusten.

Zo, de kop is er af zeggen we dan. Iedereen moe en voldaan naar bed. Morgen de tweede sessie!