Om 10 uur begon de therapie weer voor Victor. Het eerste half uur kreeg hij binnen therapie. Lisa kwam vragen waarom Veronique zich zo mooi had aangekleed. Was ze jarig? Nee, het was voor een bijzonder moment....
Dus moest Lisa iets verzinnen, want het plan was dat Veronique en Valentijn mee zouden helpen de konijnenren opruimen, een werkje waarbij je kleren wel eens vies zouden kunnen worden.
Even later waren ze gehesen in een regenbroek, zodat hun kleren niet vies zouden worden.
Hermi en ik zijn Jack uit gaan laten en bij terugkomst was Victor al bezig met Nala, een van de twee labradors die ook voor therapie worden ingezet. Leuk om te zien hoe zelfstandig Victor daarmee om gaat.
Even waren we de tijd uit het oog verloren, maar we beseften dat Victor om 11 uur zou gaan paardrijden. Snel naar beneden gerend en we konden Victor nog net bij de poort zien staan. Klaar om weg te rijden met Steffi en Max.
Steffi en Max allebei de duimen omhoog. Klaar voor vertrek.
En daar gingen ze. Victor hoog op het paard. Steffi er naast en Max die het paard leidde. Ondertussen moest Victor uiteraard weer allemaal oefeningen doen in het zadel. Belangrijk nu om zijn eigen balans te zoeken. Tot nu toe waren er nog geen steigbeugels gebruikt door Victor. Morgen gaan ze dat proberen.
Bij terugkomst van Victor, wachtte hem de grote verrassing. Alhoewel voor Steffi en Lisa was die groter. Marco en Mandy waren onverwachts langs gekomen. Het bijzondere moment, waarvoor Veronique zich tiptop had aangekleed. We kennen elkaar allemaal uit Curacao. Mandy is Victor's dolfijntherapeute van het eerste uur en heeft maar liefst 4 therapieperiodes met hem daar gewerkt. Marco, Steffi en Lisa waren daar allemaal in de eerdere jaren. Het werd een heel bijzonder samenkomen zo in Duitsland.
En Victor?
Zo halverwege de therapie doet Victor het goed. Hij moet aan veel zaken werken van Steffi. Bijvoorbeeld dat hij met beide handen moet werken als hij iets doet. Dat hij duidelijk in goede zinnen moet blijven praten. Dat er constant aan zijn rompbalans wordt gewerkt en fijne motoriek. Het ziet er op de plaatjes allemaal simpel uit met paard en honden, maar Victor is moe na twee uur therapie. Hij wordt zowel mentaal als fysiek door Steffi uitgedaagd en dat is goed. En dat allemaal in een zeer ongedwongen sfeer.
Ik ben alleen bang dat paardrijden de nieuwe hobby gaat worden binnen ons gezin.
Wordt vervolgd.
